ปั่นจักรยานท่องเที่ยวจังหวัดประจวบคีรีขันธ์(1)
プラチュアップキリカン県の海岸線に沿って自転車で走り、海水浴も楽しんでこようと思って計画を立てた。なるべくペッカセム道路ではなく海岸線に沿った道路を走りたいと思って道路地図を買ってみたのだが、海岸線沿った道路がどの地図を見ても詳しく書かれていないので、現地で情報を集めるか聞くしかないという状態で出発した。
วางแผนที่จะขี่จักรยานบนถนนเลียบชายทะเลในจัวหวัดประจวบคีรีขันธ์และชอบว่ายน้ำทะเลด้วย ไม่อยากใช้ถนนเพขรเกษม แต่พยายามใช้ถนนเลียบชายทะเลเท่าที่จะทำไต้ ก็เลยหาซื้อแผนที่ แต่แผนที่ที่ซื้อทุกแผ่นไม่แสดงถนนเลียบชายทะเลอย่างละเอียด จึงได้แต่ต้องเริ่มเดินทางก่อน แล้วก็สะสมข้อมูลเกี่ยวกบถนนโดยการสอบถามไปเรื่อยๆ
チャアムとフアヒンは行ったことがあるのでプランブリからスタートすることにする。
เคยไปเที่ยวชะอำและหัวหินมาก่อน จึงตัดสินใจว่าจะเริ่มต้นปั่นไปจากเมืองปราณบุรี
新南バスターミナルからプランブリ行きの2等バスに乗る。自転車をバスのトランクに入れようとすると、車内に入れてくれと言われる。運転席の後ろにスペースがあったので自転車を小さくして動かないようにして入れた。
バスは4人の乗客を乗せて出発し、カンチャピセーク道路からラマⅡ通りに入った。マハチャイでたくさんの乗客を乗せ、メークロンでさらに乗客が乗り込みほぼ満席になった。9時50分に出発したバスは4時間後の午後2時ごろにプランブリに到着した。食事をした後、ペッカセム道路を右折しラットバムルングタットマイ道路に入りカオ・サムロイヨット国立公園を目指す。
นั่งรถทัวร์ชั้น2ที่สถานีขนส่งสายใต้ใหม่ไปปราณบุรี เมื่อกำลังนำจักรยานเข้าเก็บในที่เก็บของใต้ท้องรถ พนักงานรถทัวร์มาบอกว่าให้เก็บในรถ จึงหาที่ว่างในรถ ก็พบว่ามีที่ว่างด้านหลังที่นั่งของคนขับรถ จึงพับจักรยานและวางไม่ให้เลื่อน
รถออกจากสถานีขนส่งฯโดยรับผู้โดยสารมี4คน วิ่งไปสักพักหนึ่งแล้วก็เลี้ยวเข้าถนนกาญจนาภิเษก แล้วก็เลี้ยวขวาเข้าถนนพระราม2 ที่ป้ายหยุดรถมหาชัยรถได้รับผู้โดยสารขึ้นมามากมาย และที่ป้ายหยุดรถแม่กลองก็รับผู้โดยสารอีก ซึ่งทำให้ที่นั่งในรถเกือบเต็ม รถที่ออกเก้าโมงเช้าห้าสิบนาทีถึงเมืองปราณบุรีในเวลาประมาณบ่ายสองโมงโดยใช้เวลาประมาณสี่ชั่วโมง กินข้าวที่ร้านอาหารบริเวณป้ายจอดรถ แล้วก็เริ่มต้นปั่นไปโดยเลี้ยวขวาทางแยกถนนเพชรเกษมเข้าถนนรัฐบำรุงตัดใหม่และมุ่งหน้าสู่อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด
3168号線をしばらく走るとカオ・サムロイヨットを示す道路標識が見えたので右折して1020号線に入る。パイナップル畑と椰子の木畑を両サイドに眺めながら気持ちよく自転車を走らせる。国立公園入り口手前のプーノイ村に入るとリゾートホテルの看板がたくさん見えたので、2kmほど先のビーチに行き泊まることにする。
プーノイビーチのホテルにチェックインをした後、公園の様子を見に行くことにした。プーノイ村の近くにある国立公園の入り口の事務所に行って公園の地図はありますかと聞くと、ないと言う。仕方がないので、この先約10km先にあるサムプラヤービーチまで行って様子を見に行くことにした。サムプラヤービーチまで行って、食堂で宿泊施設があるのか聞いてみるテントしかないということであった。(走行距離 86.6km)
ปั่นไปบนถนนสาย3168ได้สักพักหนึ่งก็เห็นป้ายถนนชี้ว่าเขาสามร้อยยอด จึงเลี้ยวขวาเข้าถนนสาย1020 ปั่นไปอย่างสบายด้วยมองเห็นไร่สัปปะรดและสวนมะพร้าวตามถนน พอเข้าบ้านพุน้อยอยู่ก่อนจะถึงด่านเก็บค่าธรรมเนียมอุทยานฯ ก็เห็นมีป้ายบอกรีสอร์ทมากมายที่ปากซอย จึงเข้าซอยไปสัก2กิโลเมตรกว่าจะถึงหาดและเข้าพักบังกะโล
เช็กอินบังกะโลที่หาดพุน้อยแล้วก็ตัดสินใจว่าจะไปดูในอุทยานฯว่าจะเป็นอย่างไร ไปด่านเก็บค่าธรรมเนียมฯและถามพนักงานว่า
“มีแผนที่ของอุทยานไหม”
เขาบอกว่า
“หมดแล้ว”
จึงไม่มีทางเลือก ก็ตัดสินใจว่าจะปั่นไปหาดสามพระยาซึ่งอยู่ห่างไป10กิโลเมตรจากที่นี่ ถึงหาดสามพระยาและถามที่ร้านอาหารว่า
“ที่นี่มีที่พักไหม”
เขาบอกว่า
“ไม่มี มีแต่เต็นท์”
แล้วก็กลับบ้านพุน้อย(ระยะทางที่วิ่งวันนี้ 86.6กิโลเมตร)
プーノイビーチはファランの家族ずれやお年寄りがたくさん保養に来ていた。ビーチロード沿いにたくさんの宿泊施設が並んでいたが、ほかのビーチのように騒がしくはなかった。夜、食事をしにビーチロードに出てみたら真っ暗でフアヒンとは様子が違っていた。
翌日、国立公園内に入りプラヤナコン洞窟に行くためにレムサラビーチに向かう。国立公園というとカオヤイやエラワン国立公園のようにゲート内はビジターセンターやテントサイトがあり、人の入場が制限されている区域という印象が強かったのだが、ここは国立公園内でも村の住民の普通の生活が見られた。
ที่หาดพุน้อยเห็นมีครอบครัวและผู้สูงอายุฝรั่งมาพักผ่อนมากมาย บนถนนเลียบชายหาดมีที่พักเรียงราย แต่ไม่เสียงดังเหมือนหาดที่อื่น เมื่อออกไปบนถนนเพื่อกินข้าวตอนกลางคืน ก็พบว่าถนนมืดแล้วไม่เหมือนหัวหิน
วันรุ่งขึ้นปั่นจักรยานเข้าไปในอุทยานฯและมุ่งหน้าสู่หาดแหลมศาลาเพื่อชมถ้ำพระยานคร ผมเคยคิดว่าอุทยานแห่งชาติก็เหมือนกับเขาใหญ่หรือน้ำตกเอราวัณซึ่งมีด่านตรวจที่ห้ามชาวบ้านเข้าในอุทยานฯ แต่ที่นี่เห็นมีชาวบ้านใช้ชีวิตประจำวันอยุ่
山の反対側に出ると眼下には白い砂浜が広がっていた
ข้ามเขาก็เห็นมีหาดทรายขาวทอดยาวอยู่เบื้องล่าง
レムサラビーチに着くと「プラヤナコン洞窟まで1km」という立て札が見えた。ビーチにある食堂に「帰って来たら食事をします」という条件で、自転車と荷物を預かってもらう。急な上り坂を登り山を越えると、眼下には白い砂浜の続くビーチが見えてきた。急な下り坂を下ってビーチに出でしばらく歩くとプラヤナコン洞窟に続く道の標識があった。もうここですでに相当疲れていたが、せっかく来たのだからと道を辿っていくと、また急な上り坂が続いていてうんざりしてしまった。
洞窟を見学して戻ってきたら相当体力を消耗していた。レムサラビーチの海辺の食堂で休憩をしてお昼を食べる。次は国立公園管理事務所があるバーンカオデーンに向かう。
管理事務所では公園内の地図や見学場所の案内などか書かれているパンフレットをもらうことができた。管理事務所を出発してペッカセム道路に出てクイブリを通りプラチュアップキリカンの町に向かう。プラヤナコン洞窟に行くための急坂で体力を消耗したために、ペッカセム道路を走っている時に、ばててしまった。
เมื่อถึงหาดแหลมศาลาก็เห็นมีป้ายบอกทางว่า”ถึงพระยานคร 1กิโลเมตร” จึงตัดสินใจว่าจะฝากจักรยานและกระเป๋าในร้านอาหารอยู่ริมทะเลโดยบอกว่ากลับมาแล้วก็กินข้าวที่นี่ เดินขึ้นทางสูงชันและข้ามเขาก็เห็นมีหาดทรายขาวทอดยาวอยู่เบื้องล่าง ลงทางลาดถึงหาดทรายแล้วก็เดินสักพักหนึ่งก็เห็นมีป้ายทางชี้ว่าถ้ำพระยานคร เหนื่อยมาก แต่คิดว่าอุตส่าห์เดินมาถึงที่นี่แล้ว จึงเดินต่อเพื่อไปถ้ำพระยานคร แต่เห็นยังมีทางสูงชันต่อไปอีก ซึ่งทำให้รู้สึกเหนื่อยและท้อ แต่ก็เดินจนถึงถ้ำพระยานคร
ชมถ้ำพระยานครแล้วก็กลับมา ซึ่งทำให้หมดแรง จึงพักผ่อนและกินอาหารที่ร้านอาหารอยู่ริมทะเล ออกจากที่นี่ก็มุ่งหน้าสู่บ้านเขาแดง ซึ่งมีที่ทำการอุทยานฯ
ที่ทำการอุทยานฯได้รับแผ่นพับที่มีคำอธิบายภาพซึ่งแสดงแผนที่ของอุทยานและสถานที่ท่องเที่ยว ออกจากที่ทำการแล้วก็เข้าถนนเพชรเกษม ผ่านอำเภอกุยบุรีและมุ่งหน้าสู่เมืองประจวบคีรีขันธ์ แต่เมื่อกำลังปั่นไปบนถนนเพชรเกษมก็รู้สึกเหนื่อยมากเนื่องจากเดินทางขึ้นเขาไปถ้ำพระยานครจึงหมดแรง
夕方にプラチュアップキリカンの町に到着することができた。プラチュアップキリカンの町は、プラチュアップキリカン湾に面した静かで落ち着いた町だった。自転車専用車線のあるプラチュアップ湾沿いの道を走って見つけた新しいホテルに泊まることにした。部屋の窓からはプラチュアップ湾が見えた。(走行距離 83.7km)
ตอนเย็นถึงตัวเมืองประจวบคีรีขันธ์ เมืองประจวบฯตั้งอยู่บนอ่าวประจงบฯและเงียบสงบ ขี่จักรยานหาโรงแรมบนถนนเลียบชายทะเลที่มีช่องเฉพาะจักรยานก็พบโรงแรมใหม่ จึงตัดสินใจว่าเข้าพัก มองเห็นอ่าวประจวบฯจากหน้าต่างของห้องที่พัก(ระยะทางที่วิ่งวันนี้ 83.7กิโลเมตร)
翌朝、町の中を自転車で走りながら見学し、市場で魚を焼いて売っていたので買って朝食にした。
เช้าวันรุ่งขึ้นขี่จักรยานชมตัวเมืองฯก็พบแผงลอยที่ขายปลาเผา จึงซื้อปลาเผามาและกินเป็นอาหารเช้า
県庁舎に行くと敷地内に1941年12月8日この地に上陸した日本軍のことが記述されている掲示物があった。それは私の知らなかったことだったので(同じ日に起きたに日本軍による真珠湾攻撃は知っていたが)興味を持って読んだ。開館時間になって再び敷地内にある旅行者情報センターを訪ねて町の地図や県の観光地情報のパンフレットをもらう時に、職員の人に日本軍の上陸に関する資料はありますかと訪ねてみた。そうしたら、それは第五空軍基地の博物館でもらえます、という答えだったので、マナオビーチに行くときに寄ってみようと思った。
11時ごろホテルをチェックアウトする。今日の目的地はバーンクルートビーチである。まずは海岸沿いの道を走りマナオ湾に向かう。
海岸沿いの道を走るとすぐに第五空軍基地のゲートに出た。事務所に行って名前を書いてくださいと言われたので、事務所に行き名前を書き博物館の場所を聞くと、係官が地図を書いて丁寧に教えてくれた。地図の通り海に面した景色のすばらしい飛行場を通り過ぎると、その先に博物館が見えてきた。博物館に行くと、中で日本軍上陸に関するスライドを見せてくれた。スライドを見終えてから事務所で日本軍上陸に関するパンフレットは有りますかと聞くと、博物館の向かいに建つ展示室に連れて行ってくれた。そこでは戦争当時の記録を展示物やパネル、スライドなどで詳しく見学できるようになっていた。全てタイ語だったので良く分からなかったのだが展示物などは見て参考になった。
ไปถึงบริเวณศาลากลางก็เห็นมีป้ายเขียนเล่าเหตุการณ์ว่าทหารญี่ป่นยกพลขึ้นบกที่อ่าวมะนาว เมื่อวันที่ 8 ธันวาคม 2484 เรื่องจริงแบบนี้ผมไม่เคยรู้ จึงอ่านด้วยความสนใจ(รู้เพียงแค่เรื่องจริงว่าทหารญี่ปุ่นโจมตีอ่าวไข่มุกที่ฮาวาย/Attack on Pearl Harbor ซึ่ง เกิดขึ้นวันเดียวกัน) ภายหลังเมื่อศูนย์ข้อมูลนักท่องเที่ยวอที่ยู่บริเวณศาลากลางเปิดทำการ จึงแวะไปและได้รับแผนที่ของตัวเมืองและแผ่นพับข้อมูลสถานที่ท่องเที่ยว ขณะเดียวกันได้ถามพนักงานว่า
“มีแผ่นพับที่เขียนเกี่ยวกับเรื่องของการยกพลขึ้นบกโดยทหารญี่ปุ่นหรือเปล่า”
เขาบอกว่า
“ที่นี่ไม่มี แต่มีในพิพิธภัณฑ์ในกองบิน5”
ผมจึงตัดลินใจว่าจะแวะชมในพิพิธภัณฑ์ ระหว่างทางไปหาดอ่าวมะนาว
เช็กเอาท์โรงแรมประมาณ11โมงเช้า จุดหมายปลายทางวันนี้คือหาดบ้านกรูด ขี่จักรยานบนถนนเลียบอ่าวประจวบฯทางไปหาดอ่าวมะนาวก่อน
ขี่ไปสักพักหนึ่งก็เจอประตูของกองบิน5 สารวัตรทหารบากว่าไปที่ทำการและลงชื่อ จึงไปที่ทำการและลงชื่อ แล้วก็ถามเจ้าหน้าที่ว่า
“ไปพิพิธภัณฑ์ทางไหนครับ”
เขาก็เขียนแผนที่ที่มีทางไปพิพิธภัณฑ์และอธิบายอย่างละเอียดให้ ตามแผนที่ที่เขาเขียนให้ ผมผ่านสนามบินบนอ่าวมะนาวซึ่งมีทัศนียภาพที่งดงาม แล้ก็มองเห็นมีพิพิธภัณฑ์ เข้าไปในพิพิธภัณฑ์พนักงานก็ให้ดูภาพสไลด์ที่แสดงเรื่องของการยกพลขึ้นบกโดยทหารญี่ปุ่น หลังจากดูภาพสไลด์เสร็จผมก็ถามว่า
“แผ่นพับที่เขียนเกี่ยวกับการยกพลขึ้นบกโดยทหารญี่ปุ่นมีไหม”
เขาบอกว่า
“ไม่มี”
แต่เขาพาไปห้องจัดแสดงนิทรรศการอยู่ข้างหน้าพิพิธภัณฑ์ ในห้องจัดแสดงญฯสามารถชมประวัติศาสตร์ในยุคสงครามโลกครั้งที่2ได้ อย่างเช่นสิ่งของในยุคสงครามฯ แผ่นแสดง ภาพสไลด์ แต่การแสดงที่อธิบายเป็นภาษาไทยทั้งสิ้นซึ่งทำให้เข้าใจยาก แต่การชมสิ่งของในยุคสงครามโลกฯและภาพต่างๆก็นับว่ามีประโยชน์และได้รับความรู้มาก
to be continued/แล้วจะมีต่อ